صیغه meaning؛ معنای شرعی و کاربرد ازدواج موقت در فقه اسلامی
اصطلاح صیغه به‌ویژه در متون دینی و گفت‌وگوهای اجتماعی ایرانیان، به شکلی رایج شنیده می‌شود. اما بسیاری از افراد هنگام جست‌وجو در فضای وب با عبارت صیغه meaning یا «معنای صیغه» مواجه می‌شوند. در این پست، به بررسی دقیق این واژه در فقه شیعه، کاربردها و تفاوت آن با ازدواج دائم می‌پردازیم.
صیغه meaning چیست؟
در اصطلاح فقهی، صیغه به معنای عقد ازدواج است؛ یعنی جمله یا عبارتی که برای ایجاد رابطه‌ی شرعی بین زن و مرد خوانده می‌شود. اما در فرهنگ رایج، صیغه meaning اغلب به ازدواج موقت اشاره دارد که با مدت و مهریه مشخص، و بدون نیاز به طلاق، پایان می‌یابد.
فرق بین صیغه و ازدواج دائم چیست؟
اگر بخواهیم معنای صیغه meaning را دقیق‌تر بفهمیم، باید تفاوتش با ازدواج دائم را بشناسیم:
| موضوع | صیغه (ازدواج موقت) | ازدواج دائم |
|---|---|---|
| مدت عقد | محدود (مثلاً یک روز یا چند ماه) | نامحدود |
| مهریه | شرط صحت عقد | شرط اصلی عقد |
| طلاق | نیاز ندارد (با پایان مدت یا بذل آن تمام می‌شود) | نیازمند طلاق رسمی |
| ارث | زن از شوهر ارث نمی‌برد | زن و شوهر از یکدیگر ارث می‌برند |
| ثبت رسمی | قابل ثبت است | الزامی است |
کاربرد واژه صیغه در جمله‌ها (صیغه meaning in context)
-
In Shia Islam, sigheh (صیغه) means temporary marriage.
-
The meaning of sigheh includes a legal and religious contract between a man and a woman for a limited period.
-
Sigheh meaning differs from permanent marriage in terms of duration and legal consequences.
چگونه صیغه به‌صورت شرعی اجرا می‌شود؟
برای اینکه صیغه یا ازدواج موقت صحیح باشد:
-
باید متن صیغه به‌درستی خوانده شود
-
مهریه و مدت مشخص باشد
-
دو طرف احراز هویت شوند
-
بهتر است ثبت شرعی در دفتر صیغه یا سایت همسریابی معتبر انجام گیرد
-
در صورت نیاز، از مشاوره ازدواج آنلاین استفاده شود
نتیجه‌گیری
صیغه meaning در فقه اسلامی به معنای ازدواج موقت با شروط مشخص است. این نوع عقد اگر با آگاهی، ثبت شرعی، و رعایت اصول انجام شود، می‌تواند راهی مشروع برای پاسخ به نیازهای عاطفی و روانی باشد. شناخت دقیق این مفهوم و استفاده از راهکارهای قانونی و محترمانه، مسیر ازدواج موقت را امن و قابل اطمینان می‌سازد.
صیغه meaning به معنای ازدواج موقت در فقه شیعه است؛ رابطه‌ای شرعی با مهریه و مدت محدود که بدون طلاق پایان می‌یابد. اجرای صحیح، ثبت شرعی و احراز هویت از اصول مهم در صحت این عقد هستند.