با بی حوصلگی گفتم: بی خیال شو سایت همسریابی در تبریز. لحنش عصبی تر به نظر می رسید وتقریبا بلند گفت: جواب منو بده. -چرا میخوای بدونی؟ میخوام بدونم طرف منی یا سایت همسریابی تبریز سینا پوزخندی زد ودر حالیکه دستش رو تکیه گاه چونه ش کرده بود گفت: چرت نگو دیگه، جواب ما یه کلمه طرف هیچکدوم. ست، قرمز یا آبی؟ لبخند شیطنت آمیزی زدم و با غرور به صندلیم تکیه دادم و گفتم: آبی. اخم سایت همسریابی دائم تبریز تو هم رفت و رنگ چهره ش پرید و من نفهمیدم که این رنگ پریدگی واسه چیه؟
سایت همسریابی تبیان تبریز گفت
سايت همسريابي تبريز اومد کنار سایت همسریابی موقت تبریز نشست. سایت همسریابی تبیان تبریز گفت: چرا اینقدر دیر کردی؟یه سفارش دادن انقدر طول داره؟ فقط که سفارش نمی دادم که... سینا گفت: پس چیکار میکردی؟ یه دختره بود از اون کنه ها، ولم نمی کرد. میثاق یه نگاه تندی به سايت همسريابي تبريز انداخت و گفت: خجالت بکش، تو به دختر مردم چکار داری؟ ای بابا همش میگن ما به دختر مردم کار داریم، چرا نمیری ازش بپرسی اون به تو چیکار داره؟ به من؟ آره میثاق جون به تو، بد گیریه، از تو خوشش اومده سینا خندید و گفت: سایت همسریابی دائم تبریز راه افتادی، چیکار کردی که دختره اسیرت شده؟
به ما یاد بده داداش ما هم هستیم. سایت همسریابی تبریز آره راست میگه منم هستم، به سایت همسریابی در تبریز هیچکی تحویلم نمی گیره. سایت همسریابی تبیان تبریز زیر چشمی به من نگاه کرد و خیلی خونسرد گفت: ننه من غریبم بازی درنیار، تو رو هیچکی تحویل نمی گیره؟ سايت همسريابي تبريز هم با سادگی جواب داد: آره به سایت همسریابی در تبریز کی به من نگاه می کنه؟ سایت همسریابی موقت تبریز پوزخندی زد و با صدایی گرفته گفت: همونایی که بخاطر تو رنگ خونشون رو هم نادیده می گیرن. برقم گرفته بود.نمیدونم سایت همسریابی تبریز هم فهمید که منظور سایت همسریابی تبیان تبریز از این حرف چیه یا نه؟
اما هم من هم سینا از شنیدن این حرف خشکمون زده بود. چطور حاضر شده بود به خاطر فوتبال اینطور منو مسخره کنه؟به خاطر یه عشق مسخره که من هیچوقت نمی تونستم عمقش رو درک کنم.عشق به فوتبال...
سایت همسریابی امید تبریز داشت
سایت همسریابی امید تبریز داشت بستنی هارو رو میز می چید.سعی کردم خودم رو با بستنی م سرگرم کنم اما انگار سه تا چشم خیره به من نگاه می کردن. نگاهشون روی دوشم سنگینی می کرد و بدجوری شکنجم می داد. دیگه طاقت این سنگینی رو نداشتم.دوچرخه رو برداشتم و راه افتادم. فصل دوم هفته ی اول آذر بود که خانم غریب تماس گرفت و از سایت همسریابی امید تبریز خواست که پنج شنبه برای امر خیر به منزل ما بیان.من خانواده ی آقای غریب رو می شناختم آخه آقای غریب یکی از همکارای بابا بود.اکثرا هم تو جشن ها واعیاد و مراسمی که شرکت می کردیم، همدیگرو می دیدیم اما هیچوقت چشمم به جمال تک فرزند این خانواده یعنی حامد روشن نشده بود. به گفته ی خودشون حامد خارج از کشور درس میخوند و حالا که درسش تموم شده برگشته ایران تا زن بگیره. امروز بعدازظهر وقتی سایت همسریابی امید تبریز موضوع رو تو جمع مطرح کرد، بابا مخالفتی نکرد وکلی هم از این سایت همسریابی تبریز تعریف کرد اما سایت همسریابی آناهیتا در تبریز بدجوری داغ کرده بود. چند وقتی میشد که باهام سرسنگین شده بود و اما از اون وقتی که شنید حامد قراره به خواستگاریم بیاد، کلی نصیحتم می کرد و زیر گوشم زمزمه می کرد که مبادا قبول کنم، چون 1سال ازم بزرگتره و از اینجور حرفا...