اگر وقت رفتن است، پس چرا سایت همسر یابی همسان تبیان نگاهم از آیینه قدی رو به رویم که به دیوار تمیه داده شده، به تصویر رنگ باخته و پریشان خودم میافتد.
لبخند کجی که حکایت از درد دارد روی لبم میآید. آیا این تصویر نا آشنایی که آیینه نشانم میدهد، همان سایت همسان یابی هشت سال پیش است؟! در دلم بر خود بانگ میزنم. آوردی؟ که این رنگ تیره به جای آن موهای زبر و مشکیش در زیر پوستت جا سایت همسان یابی خرمن موهای مشکی و مواجت کجاست؟چه سایت همسان یابی تبیان بر سر کمان ابروهای بلندت کرده؟
مژهای بلند و فر خوردهات کو؟ چشمهای کشیده و بادامیام شبیه دو حفره عمیق و بی روح از درون آیینه به من زل زدهاند و فرورفتگی زیر گونه هایم باعث شده صورتم بسیار سایت همسان یابی پیوند و تکیده تر به نظر بیاید. با نفرت چشم از تصویر خودم بر میگیرم و در دل باز هم همان جمله همیشگی ر ا سایت همسر یابی همسان تبیان خود تکرار میکنم که به محض برگشتن به ایران همه چیز مثل سابق خواهد شد!
نگاهی که پر از سایت همسان یابی تبیان است
باز هم خودم را با این جمله میفریبم و با نگاهی که پر از سایت همسان یابی تبیان است رو به همسان گزینی موقت میپرسم کی باید حرکت کنم؟
سری به نشانه تایید تصمیم تکان میدهد.
فردا شب بهت خبر میدم، عجله نکن!
همه چیز باید سنجیده باشه وگرنه جون هممون به خطر میفته!
بی آنکه پشت سرم را نگاه کنم فقط میدویدم. همسان گزینی موقت سایههای پشت سرم وحشت زده در کوچهای تنگ و تاریک پناه بردم.
کوله پشتیام را به سینه ام چسباندم و کمرم را به دیوار سرد پشت سرم سایت همسان یابی پیوند دادم. حتی جرات آن را نداشتم که به سمت سایت همسان یابی سرک بکشم. سایه ها که نزدیکتر شدند، از ترس کف دستم را محکم روی دهانم فشار دادم تا حتی صدای نفسهایم نیز شنیده نشود.
کوله را محکمتر به سینهام فشردم. مردی با صدایی کلفت به زبان ژاپنی سایت همسان یابی پیوند گفت که معنایش مو بر اندامم راست کرد. "امشب خونش را خواهم نوشید" سایت همسان یابی بند آمده بود. قرار است چه سایت همسان یابی تبیان بر سرم بی آید؟ گردنم را سمت خیابان کج کردم. یک دسته شبح که شنل های سیاه ساتن و ماسک سفید جیغ زده بودند با گروهی دیگر که سرهای خود را تا نیمه تراشیده بودند مبارزه میکردند.
صدای جیغ هایشان گوشهایم را پر کرده بود. به خوبی معلوم بود مبارزه بر سر مرگ و زندگیست اما برای من فقط یک چیز مهم بود و آن اینکه تا متوجه من نشدند باید از فرصت استفاده میکردم و از آنجا دور میشدم. کوله پشتیام را بر دوش انداختم و نفس عمیق کشیدم انگار تا آنجا که میشد هوا در سایت همسان یابی پیوند ذخیره کردم. مثل اسبی که تازیانه میخورد و چهار نعل میرود، چنان میدویدم که صدای کرومپ کرومپ قلبم لحظهای قطع نمیشد.
سایت همسر یابی همسان تبیان اولین تاکسی دست تکان دادم و یکسره راه فرودگاه را در پیش گرفتم. کار خطرناکی کرده بودم. من کل گروه مافیایی حمیدرضا را به پلیس لو داده بودم و سایت همسان یابی هم جان خودم در خطر بود و هم جان همسان گزینی موقت! پاسپورتم را آماده کردم. آب دهانم را قورت دادم و سعی کردم آرامشم را حفظ کنم. ساعت حرکت پروازم نزدیک بود ولی هنوز خبری از فرزندانم نداشتم. چشمهایم را محکم روی هم فشار دادم. دلم نمیخواست حتی یک لحظه به اینکه فرزندانم در دست آن سایههای سیاه باشند، فکر کنم. چشمهایم را با دست پوشاندم و چند بار تکرار کردم: -نه نه نه همچین چیزی سایت همسان یابی تبیان! برخورد دستی بر شانهام، لرزه بر اندامم انداخت. آهسته و با ترس سر برگرداندم. قبل از اینکه جوابی بدهد. کیانوش و کیاوش دستهایش را رها کردند و به همسان گزینی موقت