راستش سايت همسريابي در امريكا امروز میخواستم بیارمت بیرون رو ببینی؛ منتها گفتم: «هنوز خسته ای» با خودم فکر کردم تا قبل سر حال شدنش این کارای اداری رو انجام بدیم. هر وقت دوست داشتی امشب، فرداشب، هر وقت. بگو تا ببرمت بیرون. باشه؟ لبخند گله گشادی زدم. باشه. رو تخم چشمهای گاویم! قهقه ای زد و گفت: شکر که تو رو کنارم دارم. سایت همسریابی در آمریکا بهش انداختم و چیزی نگفتم. ماشین رو تو کوچهای پارک کرد. روبه روی یه کافه ی تقریبًا مدرن سنتی ایستاد. اینجاست. کافه کتابفروشیه ولی انگار.... خندیدم. راست میگفت. شاید! داخلش خیلی خوشگل بود. دیوارها دور تا دور پر از کتاب بودن. بیرون هم میز و صندلی گذاشته بودن. محیط آرومی بود. به دلم نشست. روی یکی از صندلیها نشستم و رو به سايت همسريابي در امريكا گفتم: جون تو حال ندارم؛ خودت برو. «باشه ای» گفت و رفت. چند لحظه بعد پسر نوجوانی اومد و سفارش گرفت. یه کیک شکلاتی با شیر داغ سفارش دادم. تو آرامش کامل کیکم رو تموم کردم. بازم میخوام؛ لبهام رو مثل حیوانی گرانقدر آویزون کرده بودم و به ظرف خالی کیک نگاه میکردم. همونطور که با حسرت به ظرف نگاه میکردم، بشقاب برداشته شد و به جاش یه ظرف پر از کیک گزاشتن. اوه! نگاهی به صاحب دست انداختم. سايت همسريابي امريكا، چرا آخه؟ دیدم خیلی مظلوم شدی؛ رفتم کل کیکهای امروزشون رو برات بسته کردم ببریم.
مرسی...مرسی...مرسی سايت همسريابي در امريكا. واقعًا چشمم مونده بود دنبالش
مرسی...مرسی...مرسی سايت همسريابي در امريكا. واقعًا چشمم مونده بود دنبالش. سوار ماشین شدم و ضبط رو روشن کردم. انتظار داشتم، ولی.... ولی یهو صدای یه آهنگ ترکی فوقالعاده تو ماشین پیچید. خیلی خوشم اومد. تا رسیدن به شرکت یه چندباری آهنگ رو گوشش دادم. سایت همسریابی در آمریکا وارد یه پارکینگ شد. بعد از پارک ماشین گفت: سايت همسريابي در امريكا اینجا رو بعدًا به شرکت اضافه کردم. حتی میتونیم بگم روی همین ساختمون چند طبقه هم اضافه کردم ولی بیشترش به اسم خودمه. سری تکون دادم و با هم از ماشین پیاده شدیم. یه نگاه به تیپ خودم انداختم. هنوز همون لباسهای صبح تنم بود. امیر هم همینطور! زیاد به نظر من تیپم مساعد نبود اونهم واسه ورود به یه جای بزرگ و رسمی. رو به امیرکه داشت با قفل ماشین ور میرفت گفتم: سايت همسريابي در امريكا؟ سايت همسريابي در امريكا لباسهام زیاد مناسب نیست. به پشت سرش نگاه کرد. دوباره برگشت و در همون حال با خنده سرتکون داد چشه مگه؟ باحاله! باحاله؟ امیر این لباسهای من خیلی پارهن. پول نداشتی دیگه! میگی چیکار کنم؟
خودت لباس خراب و پاره پوشی رو دوست داری. ئه...سايت همسريابي امريكا.
خودت لباس خراب و پاره پوشی رو دوست داری. ئه...سايت همسريابي امريكا. سربه سرم نزار. واست بد نمیشه با سایت همسریابی در کشور امریکا بالا بری؟ من هر زمان به تو افتخار میکنم. حالا هم بیا بریم. چیزی نداشتم که بگم. دست همدیگه رو گرفتیم و از پارکینگ بیرون اومدیم. جلوی یه در بزرگ ایستاد. سرمو بلند کردم. با دیدن قد ساختمون، سرگیجه گرفتم! چقدر بلند بود. تقریبا سی طبقه ای میشد. سايت همسريابي در امريكا با خنده نظاره گر ندید بازیهای سايت همسريابي در امريكا بود. دستم و گرفت و رفتیم داخل. همه به پاش بلند میشدن و با دیدن دستهامون با تعجب نگاه میکردن! خب بدبختها نمیدونن دیگه. منم یه لبخند ملیح رو لبم بود. تا رسیدیم با آسانسور دکمه رو زد و دستش رو دراز کرد. بفرمایید بانو. سوار شدم و با دیدن عدد طبقه ای که فشار داد مخم سوت کشید. بیست و چهار! دیدم هنوز طبقهی سه هستیم. گوشیمو بیرون آوردمو گفتم: امیرعلی...بیا عکس بگیریم. آینه ی آسانسور اینقدر تمیز بود که عکسهامون معرکه شدن. بعد از بیرون اومدن از آسانسور رو به سايت همسريابي امريكاکردم. چه جوری اینهمه تو آسانسور بمونیم آخه؟ ساختمونهای دیگه از اینجا بدترن که! سایت همسریابی در آمریکا به ناخنهام انداختم. چه خوشگل شدن! به یه در بزرگ رسیدیم؛ سردرش چیزی نوشته شده بود. دقت کردم: «مدیرکل».
بدون اینکه منتظر اجازه باشه، سایت همسریابی در کشور امریکا و به داخل هدایت کرد
چه حرفها. امیر در رو زد و بعدش بدون اینکه منتظر اجازه باشه، سایت همسریابی در کشور امریکا و به داخل هدایت کرد. رو به منشی مسخرشون به ترکی گفت: سه تا آبمیوه بیارین. نگاهی به داخل اتاق انداختم. دوتا میز ریاست بزرگ روبه روی هم بود که پشت یکیش همون پسره که صبح خونه اومده بود؛ چی بود اسمش؟ آهان، هاکان. پشت یکیش اون بود و اون یکی خالی. امیر داخل اومد و رو به هاکان که با خندهی مسخرهای داشت به سايت همسريابي در امريكا نگاه میکرد گفت: چته؟ خوردی مهسا رو! هاکان لبش رو با زبان تر کرد.