گلاب تندتند سیب زمینی هارو زیر و رو کرد و گفت: اره بگو! دوستیابی با راداران شیر آبو بستم و چرخیدم سمتش و گفتم: از همون لحظه اول که حرف زدی ازت خوشم اومد! گلاب یه چند لحظه نگام کرد و بعد با یه ذوقی گفت: راست می گی؟ کاسه تو بیار ماست بگیر چه خوشش اومده!
دوستیابی با رادار غلط کنم از تو خوشم بیاد
دوستیابی با رادار غلط کنم از تو خوشم بیاد دختره بی جنبه! براش لبخند زدم و پنیر و سفره کوچیکمو برداشتم و در حالی که می رفتم سمت در گفتم: آره بعد برای اینکه کاملا عکس العملشو ببینم برگشتم سمتش و گفتم: آخه می دونی داداشم یه دختر گوگولی داره چهار سالشه وقتی حرف می زنی یاد اون می افتم! دهن گلاب خانم اندازه توپ والیبال باز شده بود یه لبخند یه وری بهش زدم و گفتم: شام بیا تو اتاق ما عزیزم! و چرخیدم و از آشپزخونه زدم بیرون این از اولین نفر از بچگی اهل زدن نبودم ولی داداشام هر دو تا می گفتن هر کی زد کم نیار تو هم بزنش اوایل برام سخت بود گاهی عذاب وجدان هم می گرفتم ولی کم کم دیدم نه بابا اینجوری بعضی ها ماستارو کیسه می کنن و دیگه کاری به کارم ندارن حالا هم دوستیابی با راداری نزدم فقط جواب دادم خوبی اتاق این بود که یه پنجره بزرگ داشت که به حیاط باز می شد
تخت بده رو گذاشته بودن برای دوستیابی با رادار
به خیال خودشون تخت بده رو گذاشته بودن برای دوستیابی با رادار که درست کنار پنجره بود ولی نمی دونستن چه محبتی به دوستیابی با راداری کردن حسابی گرمایی بودم و حتی تو زمستون هم ککم از سرما نمی گزید پس این یه پوئن مثبت برای دوستیابی با رادار بود که پوست هم اتاقی های محترم و تمام اونایی که روی دوستیابی با رادار شرط بستن و بکنم سفره به دست صاف رفتم سمت پنجره و بازش کردم نگاه هر سه تاشون چرخید طرف برنامه های دوستیابی با رادار خوب آره مهر بود ولی هوا نه سرد بود نه گرم هنوز می شد کمی سردی هوا رو تحمل کرد دوستیابی با رادارو که تصمیم نداشتم توی اون اوضاع شامم و کوفت کنم برای همین نشتم توی طاقچه و در حالی که از هوای تمیز بیرون استنشاق می کردم مشغول خوردن شدم
چند دقیقه برنامه های دوستیابی با رادار بودن
اون سه نفر هر چند دقیقه برنامه های دوستیابی با رادار بودن یه تعارف بزنم دوستیابی با رادارو انگار نه انگار همون جور که حیاط و دید می زدم شامم و خوردم و سفره رو جمع کردم بعدم گذاشتم پنجره باز باشه بلکه از بوی بد اتاق کمبشه شیده خانم بودن که فرمودن: اتاق سرد میشه ببدنش برنامه های دوستیابی با رادار ابرویی بالا انداختم و خیلی خونسرد و حق به جانب با لحنی لج درآر گفتم: پنجره کنار تخت دوستیابی با راداریوه اختیارشم با ! بلند شد نشست و گفت: پس درم نزدیک تخت دوستیابی با راداریو بگم بقیه ازش رد نشن؟ رکی خانم بازم پقی زیر خنده زد می گم این دختره شیرین عقله بگو نه یه خورده رکی رو که همون جور که روی تخت ولو بود و می خندید نگاه کردم و بعد برگشتم سمت شیده و به تختم اشاره کردم و گفتم: این تخت دوستیابی با راداریو اختیارش هم با دوستیابی با راداران با این یکی که مشکلی نداری؟