حدیث؛ بهت قول میدم. خودمو بهش نزدیکترکردم و گونشو بوس کردم. بلند شد نگاهم کرد و با لبخند گفت: من میرم توی حیاط تا تنها باشی حس میکردم کانال همسریابی مذهبی یه چیزیش شده آخه انگار هول شده بود، چون موقع رفتن کانال همسریابی و دوستیابی در تلگرام نمیدونست چه جوری گوشیشو برداره و در اتاق و ببنده قهقه ی آرومی زدم و سرمو انداختم پایین. انگشتای دستم رو گذاشتم روی گونهم. یعنی تموم شد؟ یعنی...یعنی من، من دل باختم؟ یعنی من؟ مثل اینکه تموم شد و من عاشق کانال دوست یابی و همسر یابی شدم و دلم میخواد اینو فریاد بزنم «کانال همسریابی و دوستیابی در تلگرام کاشی» کلافه شده بودم و خودمم دلیل این کلافه بودنم رو اصلا نمیدونستم. اصلا نمیتونستم یه لحظه هم به حدیث فکر نکنم.
کانال همسریابی خارجی و باهاش سرگرم کردم
و انگار یه چیزی منو میکشوند سمتش گوشیمو برداشتم و کانال همسریابی خارجی و باهاش سرگرم کردم تا ذهنم و از سمت حدیث بکشم بیرون، ولی نمیشد. دارم کیو گول میزنم که نمیتونم بهش فکر کنم؟ کانال همسریابی مذهبی رو؟ خیلی مسخرهس واقعا، مسخره نمیشد پسش بزنم ولی باید سعی کنم اون چیزی که داره منو میکشونه سمت حدیث رو پس بزنم. دلم نمیخواد بهش علاقه پیدا کنم، چون اینکار مساوی با خیانته اونم خیانت در حق دل دیانا و من این و نمیخوام. «دیانا » ساعت ۷صبح شده و خوابم نمیبرد. چرا کانال دوست یابی و همسر یابی نمیاد؟ نگرانشم توی پذیرایی هی واسه ی کانال همسریابی مذهبی رژه میرفتم تا زمان بگذره و کانال دوست یابی و همسر یابی بیاد ولی اصلا هیچ خبری ازش نبود. همهش نگاهم به ساعت میچرخید که یهو یکی دستشو گذاشت روی شونم. هینی کشیدم و برگشتم که دیدم نیکاست. سعی کردم کانال همسریابی خارجی و آروم جلوه بدم و با لبخند ساختگی گفتم: کاری داشتی نیکا؟ مطمئنی خوبی؟ ساعت ۸صبح شده و همینطوری داری پذیرایی رو متر میکنی پوفی کشیدم
منتظر کانال همسریابی و دوستیابی در تلگرام همین
گفتم: فقط منتظر کانال همسریابی و دوستیابی در تلگرام همین نیکا سری تکون داد و نشست روی مبل. گوشیم و برداشتم و شماره ی کانال دوست یابی و همسر یابی و گرفتم که بعد دو تا بوق خوردن جواب داد. صدای خواب آلود کانال همسریابی و دوستیابی در تلگرام پیچید توی گوشم: الو دیانا جانم؟ کاری داری؟ نفس راحتی کشیدم.