چمدونم رو داخل همسریابی ایرانیان در المان ته راهرو گذاشتم. به پایین برگشتم و دوتا پتو برداشتم و روی ُاپن گذاشتم. همسریابی ایرانیان در ترکیه کابینتها رو نگاهی انداختم که یکی از یکی بدتر، خالی بودن. پتوها رو بغل زدم و داخل سایت همسریابی در ایران رفتم. قفل در رو محکم کردم و آهنربای کوچیکی روی قفل سایتهای همسریابی در ایران تا داخل دیده نشه. سیمکارت خودم رو انداختم و کارت فرودگاه رو بیرون آوردم و وارد گوشیم کردم و تماس گرفتم تماس رو قطع کردم و به ساعتم که هنوز رو ساعت ترکیه بود، همسریابی افغانی در ایران کردم که ساعت شیش عصر رو نشون میداد. پس خیلی به اومدن مهسام مونده بود.
با پوشیدن کاپشن چرمم، از همسریابی ایرانیان در المان بیرون رفتم
کلیدهام رو برداشتم و با پوشیدن کاپشن چرمم، از همسریابی ایرانیان در المان بیرون رفتم. همزمان گوشیم رو بیرون آوردم و زنگی به دانیال زدم. الو دانی، چه خبر؟ الو سلام. علیک، چهخبرها؟ هیچ. بیکاری! تو کجایی؟ هیچ خبری ازت نیست! چیشده به همسریابی ایرانیان انگلیس زنگ زدی؟ اومدم دنبال خواهر جنابعالی! چی؟! کجاست؟ پاریس. دروغ! راست. جون همسریابی در ایران الان پیشته؟ نه ولی قبل همسریابی در خارج ایران سه شب میرسه.
همسریابی در خارج ایران کجا اینقدر مطمئنی؟ بماند. همسریابی ایرانیان انگلیس برای چیز دیگه ای زنگ زدم. بگو داداش. بیزحمت ماشین همسریابی در ایران رو بفرستی با کشتی اینور بیاد. رو چشمم. چشمهات بیبلا. و یه چیز دیگه؛ حواست رو به شرکت همسریابی ایرانیان انگلیس میدی؟ مگه دوستت نیست؟ هست! ولی همسریابی در ایران به تو بیشتر اعتماد دارم. چاکرم، خب باید چه کنم؟ یه میفرستم جای من مدیریت کن.
من باید مهسا رو فعلا رام کنم. عه مگه حیوانه؟! آره، یه اسب وحشی. چه حرفها! دانیال! جان، خب حالا. ممنون از اعتمادت داداش، منتظر خبرتم. ماشینت هم حله. مرسی،. نه کار ندارم. لال باش دیگه بسه! فعلا. بداخلاق، بای. سری به نشونه ی تأسف تکون دادم و گوشی رو همسریابی ایرانیان در ترکیه جیب شلوار جذبم قرار دادم، ولی پشیمون شدم و هندزفری رو وصل کردم بهش و تو گوشم سایتهای همسریابی در ایران. آهنگ دیروز رو پخش کردم. تو خیابونها قدم زدم چند ساعتی توی خیابون گشت زدم و خرید کردم. حتی چند بستهی خوراکی هم خریدم تا توی اون همسریابی ایرانیان در المان از گشنگی نمیرم!
کمتر همسریابی در خارج ایران دو سه ساعت به اومدن مهسا مونده بود
کمتر همسریابی در خارج ایران دو سه ساعت به اومدن مهسا مونده بود و کمکم باید خودم رو جمعوجور میکردم. به همسریابی ایرانیان در ترکیه خونه رفتم و بعد از اینکه همه ی رد پاهام رو پاک کردم، در سایت همسریابی در ایران رو قفل کردم. دستمال کاغذی گلوله شدهای رو توی سوراخ کلید در قرار دادم و لباسهای اسپرت راحتیم رو تنم کردم. نت گوشی رو روشن کردم و چند دقیقه ای توی اینستا، به پستهای مهسا که چند وقتی بود آپدیت نشده بودن همسریابی افغانی در ایران کردم.
نگاهی به ساعت انداختم. الان هاست که برسه و قلبم، تندتند داشت خودش رو به قفسه ی سینهم میکوبیدصدای کشیده شدن چمدون و چند لحظه بعد اومد. دستگیره ی در رو کشید. فسقلی، علاقه داره اول اینجا بیاد. نفسم رو حبس کردم و پاهام رو بلند کردم تا نبینه. صدای دور شدنش که اومد، نفس راحتی کشیدم. چون دیروقت بود، بعد از رفتنش به سایت همسریابی در ایران صدایی نیومد و حدس زدم که خوابیده باشه. همسریابی در ایران هم چون خیلی خسته بودم، به خواب رفتم.