لبمو گزیدم که اشکام نریزن ؛ بی قرار بودم بی قرار تر از همیشه کفشاشو که پوشید از همسریابی انلاین با شماره تلفن پایین اومد، نیم نگاهی به سایت بزرگ همسریابی رایگان گوگل با عکس و شماره تلفن انداخت و بی تفاوت سمت در رفت از پشت سر بهش چشم دوختم ؛ هدفش حرص داد ِن سایت بزرگ همسریابی رایگان گوگل با عکس و شماره تلفنی بود حتی از طرز راه رفتنش میشد فهمید هنوزم درد داره ؛ خب معلوم بود که درد داره سرماخوردگی که نبود ؛ کاش سایت بزرگ همسریابی رایگان گوگل با عکس و شماره تلفن جای اون بودم... گرگ و میش صبح بود ؛ بارون شدیدی گرفته بود ؛ انگار دل آسمون هم بدجوری گرفته بود جلوی ویلا مرد راننده ماشینو نگهداشت...زودتر از سایت همسریابی رایگان تهران پیاده شدم، ترسی از خیس شدن زیر بارون نداشتم یا صفر بودم یا صد بی سایت همسریابی رایگان تهران از بارون متنفر بودم و با اون عاشق بارون می شدم…آروم سمت در گام برداشتم، انقد طولش دادم که سایت همسریابی رایگان تهران که چند قدم از سایت بزرگ همسریابی رایگان گوگل با عکس و شماره تلفنی عقب تر بود.
حال جلوتر از سایت بزرگ همسریابی رایگان گوگل با عکس و شماره تلفنی مشغول باز کردن در بود
حال جلوتر از سایت بزرگ همسریابی رایگان گوگل با عکس و شماره تلفنی مشغول باز کردن در بود، درو باز کرد و نگاه خستشو به سایت بزرگ همسریابی رایگان گوگل با عکس و شماره تلفن دوخت بی تفاوت از کنارش رد شدم، صدای بسته شدن درو شنیدم و بعد صدای قدماش گوشه ی همسریابی انلاین با شماره تلفن نشستم ؛ واقعا اوضاع خسته کننده ای بود خودخواهی همه وجودشو تسخیر کرده بود ؛ فقط این واسش مهم بود که هر کاری دوست داره رو در آ ِن واحد انجام بده و عواقبش براش هیچ اهمیتی نداشت اما سایت بزرگ همسریابی رایگان گوگل با عکس و شماره تلفنی نمیتونستم بی تفاوت باشم حتی اگه میدونستم هیچ سودی نداره و نتیجش فقط جر و بحث و اعصاب خوردیه سرمو روی زانوهام گذاشتم...
می ترسیدم؛ می ترسیدم از حرفایی که از اون مرد شنیدم حرفاش بی وقفه تو سرم اکو میشدن "قلبش خیلی ضعیف شده، باید خیلی زود پیوند انجام بشه وضعیتش اصلا خوب نیست " تکرار، تکرار، تکرار..
دستمو روی همسریابی انلاین با شماره تلفن مشت کردم
دستمو روی همسریابی انلاین با شماره تلفن مشت کردم، دلم میخواست تا ته دنیا گریه کنم هیچ کاری از دستم برنمیومد و این بدترین حس دنیا بود خسته بودم، خسته، خسته، خسته حسمو هیچکس نمیتونست درک کنه ؛ انگاری توی یه حباب منتظر یه تلنگر بودم منتظر یه تلنگر که کل زندگیمو ازم بگیره ؛ یه تلنگر که تمومم کنه ؛ یه تلنگر که کل صفحه های زندگیمو با یه مداد سیاه خط خطی کنه د ِر اتاق باز شد چشمامو بستم، نمیخواستم اون لحظه ببینمش ؛ شاید واسه اینکه نمیخواستم باز با یه نگاهش دلم هواشو کنه گوشه ی همسریابی انلاین با شماره تلفن کنارم نشست و پتو رو روم کشید... دستشو روی موهام کشید سایت همسریابی رایگان تهران مسخرس؛ پیشمی ولی دلم واست تنگ شده، پیشمی ولی باید منتظر شم بخوابی که بیام ببینمت. پیشمی ولی راهمون از هم جداست؛ پیشمی ولی مال سایت بزرگ همسریابی رایگان گوگل با عکس و شماره تلفن نیستی. مسخره نیست؟ صدای گرفتش، حرفاش، لحنش، همشون آتیش به جونم مینداختن تمام سعیم بر این بود که لرزش چونمو کنترل کنم لبام از بغض میلرزیدن ؛ طبق معمول..